رشد مصرف دارو در OECD بعلت سالمندی و داروهای جدید

 

مصرف داروها در بین 30 کشور تشکیل دهنده *OECD به میزان 550000 میلیون دلار در سال 2005 بالغ شده که این امر در اثر ازدیاد جمعیت سالمندان و نیز وجود داروهای جدید بوده که در گزارش اخیر (سلامتی در یک نگاه) توسط OECD عنوان شده است .

در این گزارش با افزایش مصرف داروها موجب شده تا بیماران زمان کمتری بستری شوند و یا موارد درمانهای تهاجمی کاهش یابد. از این روی ممکن است میزان هزینه های سلامتی در آینده و یا حال کمترخواهد شد .

پنج مصرف کننده مهم دارو در OECD مشتمل بر آمریکا (792 دلار هزینه برای هر نفر 86% بالای میانگین OECD) کانادا (589 دلار) فرانسه (554 دلار) اسپانیا (514 دلار) و ایتالیا (509 دلار) . میانگین OECD  413 دلار بوده است .

پنج کشور پائین جدول مکزیک (144 دلار) لهستان (243 دلار) دانمارک (271 دلار) نیوزیلند (290 دلار) و هلند (318 دلار) بوده اند . در این گزارش ، OECD طیف وسیع و اختلاف میان ارقام در کشورهای مختلف را ناشی از اختلاف در حجم مصرفی ، ساختار مصرف و قیمتهای مختلف دارو می داند . (جدول1)

60% هزینه دارویی پرداخت شده در OECD توسط public fund دولت بوده و بقیه توسط بیمه های خصوصی یا خود بیماران پرداخت شده است. ایرلند و لوکزامبورگ بیشترین میزان برداشت از public کمکهای دولتی را داشته اند (بیشتر از 80%) . در حالیکه مکزیک (11%) و آمریکا (24%) کمترین میزان را در بر می گیرند .

در مقام مقایسه با کل هزینه های بهداشتی و درمانی در میان کشورهای  OECD ،  میانگین هزینه های داروها 17% بوده و میانگین هزینه های دارویی 5/1% از کل GDP بوده است .

در این گزارش همچنان طیف کشورها بسیار وسیع بوده . نروژ ، دانمارک و ایرلند کمتر از 1% از GDP  را به دارو اختصاص داده  و پرتغال ، مجارستان و جمهوری اسلواکی بیشتر از 2% را اختصاص داده اند (جدول 2).

بر اساس این گزارش در طی سالهای 1995 تا 2005 در بیشتر کشورهای OECD  رشد هزینه های دارویی بیشتر از رشد کل هزینه های درمانی و بهداشتی بوده است.

از سال 1995 رشد هزینه های دارویی در هر سال بصورت متوسط 6/4% بوده که بیشتر از 4% رشد سالیانه هزینه های سلامتی یا درمانی و بهداشتی بوده و در بعضی از کشورها از قبیل ایرلند ، آمریکا و مجارستان رشد هزینه های دارویی سه درصد بیشتر از میانگین 6/4%  OECD بوده است.

در این گزارش میزان مصرف 4 گروه دارویی ضد دیابت ، ضد  افسردگی ، پائین آورنده کلسترول و آنتی بیوتیکها را در طی دوره 2000 تا 2005 در کشورهای مختلف مقایسه می نماید .

بیشترین میزان هزینه های داروهای ضد دیابت در میان کشورهای OECD  در فنلاند و یونان و کمترین آن در ایسلند و دانمارک بوده است.

ایسلند بیشترین هزینه کننده در مورد داروهای ضد افسردگی بوده و بعد از آن استرالیا ، کشورهای اسکاندیناوی، بلژیک و فرانسه و کمترین هزینه آن در کشورهای شرق و یا مرکز اروپا بوده است . هر چند در این کشورها میزان مصرف این دسته داروها رشد سریعی را در 5 سال گذشته نشان داده اند.

بیشترین مصرف کننده داروهای کاهنده کلسترول استرالیا ، نروژ و سوئد هستند درحالیکه آلمان و مجارستان کمترین مصرف را دارند . در این گزارش اشاره شده که این طیف وسیع و اختلاف در کشورهای ناشی از اختلاف در دستورالعملهای بالینی و میزان شیوع کلسترول LDL در این جوامع است .

در این گزارش صرفا به هزینه های دارویی اشاره نشده بلکه توجهی نیز به کیفیت سیستم بهداشتی و درمانی یا سلامت در بین کشورهای OECD شده است. بعنوان مثال در بین کشورهای OECD در دهه 1980 پس از 30 روز بستری شدن  بیماران بعلت حمله قلبی تنها 20% فوت می شدند در حالیکه در دهه 1990 این میزان به 10% کاهش پیدا کرده است.

 

Reference: SCRIP 2007, Nov 23rd, No. 3314 page: 14.

 

Founding members (1961):

 Austria*

 Belgium*

 Canada*

 Denmark*

 France*

 Germany*

 Greece*

 Iceland*

 Ireland*

 Italy*

 Luxembourg*

 Netherlands*

 Norway*

 Portugal*

 Spain*

 Sweden*

 Switzerland*

 Turkey

 United Kingdom*

 United States*

Joined later (listed chronologically with year of admission):

 Japan* (1964)

 Finland* (1969)

 Australia* (1971)

 New Zealand* (1973)

 Mexico (1994)

 Czech Republic* (1995)

 South Korea* (1996)

 Hungary (1996)

 Poland (1996)

 Slovakia (2000)

 

*کشورهای تشکیل دهنده OECD :اطریش، بلژیک، کانادا، دانمارک، فرانسه، آلمان، یونان، ایسلند، ایرلند، ایتالیا، لوکزامبورگ، هلند، نروژ، پرتقال، اسپانیا، سوئد، سویس، ترکیه، انگلستان ، ایالات متحده آمریکا، ژاپن ، فنلاند، استرالیا، نیوزیلند، مکزیک، چک، کره جنوبی، مجارستان، لهستان و اسلواکی.